Negaah
Arts
کفش‌های علفی
هر چه بیشتر می‌بینمت بیشتر می‌شوی !چه من‌های داری تو یکی آن، مهربان و روشنت دیگری همان، مغرور و دور دور مثل بودایی نشسته در جنگل با کفش‌های علفی
Poetry
دهقان
تمام القابی را به تو داده بودند پس می‌گیرند ستاره‌های روی شانه‌ات را که ترا افسر نظامی درخشانی می‌ساخت از شانه‌هایت می‌کنند و سرت را برهنه می‌کنند از کلاه پردار
Literature
زمان وارونه
رابطه‌ام با زمان وارونه است تقویم پار، پار، پار.. سال‌ها در ذهنم ورق می‌خورند و حرکت می‌کنند به...
