Category: به روی خوشبختی تف هم نمی کنم

درزهای پیراهنم که زیر چرخ خیاطی می رفت برهنه می شدم در گره شرمی میان دست و پایم نامادری سوراخ ها را سوزن می کشید و من به بغچه ی پر از لباس عید خواهرم زل می زدم که هیچ کدام اندازه من نبود...

فیل ها جا می شوند در دهن کوچک، بزرگ نمایی مگس ها اما بی ارزش اند مگس ها را نمی شود، شعر نوشت دل و شب و عشق مهتاب و ستاره و شراب از دهن نمی افتد حالم بهم می خورد از زندگی زیباست در عشق از شب های مهتابی از دست های کشال از قفس، از...

به طبیعی ترین شکل خودم بر می گیرم در نیمه های یک غروب که آسمان سرخ می شود و من می دانم که آبستنم و می دانم که پسری خواهم زایید شبیهی تو، با چشمان میشی و ابروان انبوه صورت روشن و لبخند مغشوش که دستانش به شکلی آغوش گشوده ای همیشه،...

خیال می کنند برای خود مرگی باید گوشهای دراز داشته باشی و همیشه باید یکی از رو به رو سینه ات را هدف بگیرد با گلوله هایی که میراث پدری ات نیست… با مجاز ترین مرگ با مشروع ترین مرگی ممکن مرگ بی سر و صدا و خوش یا باید در جاده های شهر...

گاهی به مرد زندانی ،از لای میله های فلزی ،که صورتش را نصف نصف نصف می کند نگاه کرده ای؟ یا به پدری که دستانش را دراز کرده به سمت کودکش با آنکه فاصله میان شان برای من و تو بی نهایت می نماید ،گاهی بغل کرده ای عروسک مرده ات را در...